29 Ιουνίου 2012

Η Πιο Μαγευτική Εμπειρία μίας μέρας στη Ζάκυνθο


Ήρθε η Κυριακή. Σκεφτόμασταν που να πάμε και να ηρεμήσουμε λιγάκι για να ξεφύγουμε από τα ίδια και τα ίδια. Να η ιδέα!! Να πάμε Βολίμες να απολαύσουμε το μπανάκι μας, την ηρεμία, τη γαλήνη και τη μοναδικότητα της φύσης.

Ξεκινήσαμε από την πόλη για να κατευθυνθούμε σε Αλυκές, Αλυκανά, Καταστάρι και ανεβήκαμε Άγιο Δημήτριο, Γερακαρίο με κατεύθυνση προς Βολίμες.
Πόσο όμορφα αλήθεια ειναι? ποσο όμορφη φαίνεται η Ζάκυνθος από ψηλά. Σε συναρπάζει η θεά, η θάλασσα και αυτό το ωραίο αεράκι.. που σε κάνει να θέλεις να περπατήσεις ανέμελα η να βουτήξεις χωρίς δεύτερη σκέψη!! Περάσαμε όλες τις ωραίες παραλίες που έχει η Ζάκυνθος, Ξύγκια Μακρύς γιαλός, ιαματικά λουτρά και είπαμε να πάμε προς το λιμανάκι στον Άγιο Νικόλαο Βολιμών, μέχρι που μια ταμπέλα μας "σταμάτησε" την επιθυμία για να πάμε προς τα εκεί.. "Νόμπελος" bio-restaurant, μήπως να πάμε σκεφτήκαμε?.. Κατεβήκαμε από την τεράστια σιδερένια καγκελόπορτα με την ατελείωτη πέτρινη σάλα, γεμάτη τριαντάφυλλα και δέντρα να γέρνουν προς το εστιατόριο. Κατεβήκαμε κι άλλο και το μόνο που αντικρίζαμε ήταν μικρές παραδοσιακές αυλές με ορθάνοικτα πορτοπαράθυρα, με πιθάρια γεμάτα λουλούδια. Ένας κύκλος από πετρόχτιστα σπιτάκια με δωμάτια ντυμένα με παραδοσιακά χειροποίητα καλύμματα, ξύλινα τραπεζάκια, ξύλινες καρέκλες, όλος ο εσωτερικός χώρος θύμιζε κάστρο! Αλήθεια ήταν φανταστικά! Πάμε από εδώ είπαμε και αντικρίσαμε την απέραντη θάλασσα λες και χύνεται ανάμεσα από δυο τεράστια βουνά !Τι θέα? Κοιτάξαμε αριστερά δεξιά, δεν ξέραμε που να πρωτο κοιτάξουμε. Τόσο ωραία μικρά τραπεζάκια στρωμένα με πολύχρωμα τραπεζομάντηλα να γεμίζουν την επιφάνεια τους με περίεργα κεριά και κοχύλια, τα οποία ανέβλυζαν διάφορα φυτά..

Απέναντι ακριβώς το μπαρ! Τόσο γραφικό. πλημμυρισμένο από μπρούτζινα παραδοσιακά κειμήλια, το τζάκι που κάπνιζε τόσο όμορφα διαφορετικές μυρωδιές, τα τραπεζάκια της αυλής κάτω από τα πεύκα και τις τεράστιες κουκουναριές και τριγύρω η μαγεία ενός παραδοσιακού τοπιού-χωρίου. Τι θα πάρετε μας ρώτησαν? Έχουμε φρέσκο ψάρι, θαλασσινά, τοπική παραδοσιακή κουζίνα και τα προϊόντα όλα είναι βιολογικά δική μας παραγωγής. Φάγαμε και ήπιαμε απ΄ όλα. Το καλύτερο ήταν το σπιτικό παγωτό με το σπιτικό σιρόπι! Σκάσαμε στο φαγητό! Όλα ήταν υπέροχα!

Το δρομάκι πίσω μας κάπου οδηγούσε και θέλαμε να πάμε να δούμε. Ακλουθήσαμε το πέτρινο σοκάκι το οποίο τελείωνε η έξοδος του σε μια κρεμασμένη σιδερένια σκάλα η οποία σε οδηγούσε στο απέραντο γαλάζιο της θάλασσας. Βουτιά και απόλαυση!! Μπορεί ο οποιοσδήποτε να μείνει σε αυτά τα πετρόχτιστα παραδοσιακά ενοικιαζομενα δωματια στη Ζακυνθο, τα οποία το καθένα έχουν και ξεχωριστό θέμα, κυρίως μέσα από την παραδοσιακή Ζάκυνθο. Η είσοδος τους είναι εντελώς ξύλινη με σαλόνι παραδοσιακό, με χειροποίητα κεντήματα. Όλος ο χώρος είναι ένα μαγευτικό πετρόχτιστο Αρχοντικό. Αξίζει να το ζήσετε για να απολαύσετε την ηρεμία και τον ρομαντισμό στο μεγαλείο τους.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.